Anasayfa / Yazarlar / Koruma Kararıyla, Raporlarla, İhmallerle Ölüme Giden Yol

Tivi 6
Yazarlar
Koruma Kararıyla, Raporlarla, İhmallerle Ölüme Giden Yol

40 kez okunmuştur Yayınlanma Tarihi: 20 Ağustos 2025 17:14 - Güncelleme Tarihi: 20 Ağustos 2025 17:16 40 20 Ağustos 2025

Koruma Kararıyla, Raporlarla, İhmallerle Ölüme Giden Yol

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Bir kadın daha öldürüldü.

Adı: Ümmü Gülsüm Sever.

Yaşı: 30.

Fail: Kocası.

Klasik bir Türkiye hikâyesi gibi görünüyor, değil mi? Ama bu hikâyede altını çizmeyi unutmamamız gereken çok önemli bir detay var: Ümmü Gülsüm ölmeden önce devlete defalarca başvurmuştu.

Şiddete uğradığında hastaneye gidip rapor aldı. Tehdit edildiğinde mahkemeye başvurdu. Hakkında koruma kararı çıkarıldı. Yani devlet onun şiddet gördüğünü biliyordu, hayati tehlikesinin farkındaydı. Ama Ümmü Gülsüm, bütün bu başvurulara rağmen korunamadı. Katili, en yakınındaki erkek elini kolunu sallayarak geldi ve onu hayattan kopardı.

Peki o zaman soruyorum: Koruma kararı ne işe yarıyor? Raporlar kimin için düzenleniyor? Mahkemelerin verdiği hükümler sadece dosya raflarını mı süslüyor?

Ümmü Gülsüm Sever’in ölümü bize çok net bir şeyi gösteriyor: Kadın cinayetleri münferit değil, sistematik ve politiktir.

Kadın cinayetleri politiktir; çünkü yasalar var ama uygulanmıyor.

Politiktir; çünkü failler mahkemelerde “iyi hal” ve “haksız tahrik” indirimleriyle ödüllendiriliyor.

Politiktir; çünkü bu ülkenin iktidarı, kadınların yaşam hakkını savunmak yerine, aileyi korumayı merkeze koyuyor.

Politiktir; çünkü İstanbul Sözleşmesi feshedildi ve 6284 sayılı yasa sürekli tartışmaya açılıyor.

Ümmü Gülsüm Sever’in hikâyesi aslında binlerce kadının hikâyesinin bir özeti. Çünkü bu ülkede kadınlar öldürülmeden önce çığlık atıyor, devlete başvuruyor, koruma talep ediyor. Ama sonunda yine yalnız bırakılıyorlar. Kadınlar mezara, failler ise indirimlerle sokaklara gönderiliyor.

Devletin görevi, kadınların “öldükten sonra” dosyasını açmak değil, yaşarken yaşam hakkını korumaktır. Bu sorumluluk yerine getirilmedikçe, ne yazık ki Ümmü Gülsüm’ün yanına her gün yeni isimler eklenmeye devam edecek.

Şimdi yine aynı acı sorular karşımızda duruyor:

•Kaç kadın daha öldürülecek ki devlet yasaları uygulamak zorunda kalacak?

•Kaç koruma kararı daha ihlal edilecek ki sistemin çürümüşlüğü kabul edilecek?

•Kaç hayat daha yarıda kalacak ki bu ülkenin yönetenleri “kadın cinayetleri politiktir” gerçeğiyle yüzleşecek?

Ümmü Gülsüm Sever’in adı artık bir istatistiğe yazıldı. Ama o sadece bir sayı değil; hayalleri, umutları, geleceği olan bir insandı. Onun ardından bize düşen görev, adını unutturmamak ve mücadeleyi büyütmektir.

Çünkü biz kadınlar biliyoruz: Eğer ses çıkarmazsak, yarın başka bir kadının adı Ümmü Gülsüm’ün yanına yazılacak.